Η ΘΕΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΕ

Ακόμη ένα σπίτι έκλεισε στο Κάτω Κοπανάκι. Ένα καντηλάκι που ήταν κάθε βράδυ αναμμένο στην άκρη του χωριού μας, δεν θα μας φωτίζει πλέον. Η θεία Βασιλική Σταθοπούλου μας εγκατέλειψε σήμερα και πέρασε στην αιωνιότητα. Άφησε τον κόσμο μας και πέρασε στις αιώνιες μονές για να συναντήσει εκεί άλλους δικούς της ανθρώπους που έφυγαν νωρίτερα από εκείνη.

Ωστόσο στο δικό μας κόσμο άφησε τα ίχνη της με τα παιδιά, τον Τάσο και τον Χρήστο και τα εγγόνια που δημιούργησε. Τα οποία δεν την άφησαν ποτέ μόνη, χωρίς φροντίδα, χωρίς αγάπη. Παραδείγματα προς όλους μας για το ενδιαφέρον που πρέπει να δείχνουμε στους ανήμπορους γονείς μας.

Πάντα θα την θυμόμαστε στα ύστερα χρόνια της να ξεκινά κάθε πρωί από το σπίτι της με κατεύθυνση προς το καφενείο του μπάρμπα – Γιώργη και κατά την διαδρομή να μοιράζει χαμόγελα και λίγες καλές κουβέντες στους συγχωριανούς που συναντούσε στην διαδρομή της και να ρωτά με ενδιαφέρον όσους από εμάς αφήσαμε το χωριό μας και εγκατασταθήκαμε στις πόλεις για τους δικούς μας ανθρώπους, για την οικογένειά μας, για τις μέρες που θα παραμείνουμε στην πέρα ρούγα, με την ελπίδα ότι θα είναι αρκετές.

Θεία Βασιλική, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει και εμείς σου υποσχόμαστε ότι θα διατηρήσουμε ζωντανή την ρούγα, όπου έζησες σε όλη την ζωή σου, τη ρούγα που αγάπησες.

ΛΙΘΕΡΟΣ

Καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά!

Ο ΛΙΘΕΡΟΣ με την ευκαιρία των γιορτών που έρχονται και το γλυκοχάραμα του νέου έτους εύχεται σε καθένα από εσάς την ευχή που διατύπωσε ένας Γάλλος λογοτέχνης: «Κάνε την ζωή σου ένα όνειρο και το όνειρό σου πραγματικότητα».

Διοργάνωση Ενημέρωσης για τη Νέα Γρίπη από τον ΛΙΘΕΡΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
___________________________________

Η νέα γρίπη Η1-Ν1, οι τρόποι αντιμετώπισης της και το αμφιλεγόμενο εμβόλιο

Στις 5/12/2009 ημέρα Σάββατο, ώρα 8.00 μ.μ. η Αστική Εταιρεία ΛΙΘΕΡΟΣ θα διοργανώσει βραδυά ενημέρωσης του χωριού μας για το πρόβλημα της νέας γρίπης, που απειλεί ιδιαίτερα τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Η ενημέρωση θα γίνει στο Δημοτικό Σχολείο του Κάτω Κοπανακίου από τους διακεκριμένους ιατρούς:

α) Σοφία Πανοπούλου, πνευμονολόγο και
β) Θανάση Κωνσταντόπουλο, ειδικό παθολόγο.

Καλούνται οι κάτοικοι του χωριού να παρευρεθούν για να ενημερωθούν.

Κοπανάκι, 24/11/2009

Ο Πρόεδρος                              Ο Γραμματέας


Α. Χριστοφιλόπουλος               Α. Τζαβέλλας

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.....

Όπως είχαν ανακοινώσει ο ΛΙΘΕΡΟΣ και η ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ, το βράδυ στις 14 Νοεμβρίου έγινε η συγκέντρωση στο παλιό Σχολείο στο Κ. Κοπανάκι, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, και για την αρχή της νηστείας των Χριστουγέννων (απόκριες).
Οι αίθουσες γέμισαν απο τα μέλη των συλλόγων αλλά και απο πολλούς φίλους που με ευχαρίστηση και χαρά ανταποκρίθησαν στο κάλεσμα της πρόσκλησης.
Με το τζάκι αναμμένο, με τους εκλεκτούς χωριάτικους μεζέδες, με το σπιτίσιο κρασί, και με την καλή διάθεση "άναψε" το κέφι και στη συνέχεια μετά το φαγητό ακολούθησε χορός που κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες.
Οι διοικήσεις καί των δύο Συλλόγων εκφράζουν τις ευχαριστίες τους για την παρουσία όλων όσων ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, καί για αλλη μια φορά εύχονται σε όλους ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

15 Νοε. 2009

ΛΙΘΕΡΟΣ ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ

Υ.Γ. Θέλουμε να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας στους ψήστες της βραδιάς, την Αντωνία και τον Πετρούλια, που κόπιασαν για να απολαύσουμε τους εκλεκτούς μεζέδες στα κάρβουνα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Οι σύλλογοι ΛΙΘΕΡΟΣ και ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ καλούν τα μέλη και φίλους τους σε συνεστίαση και μουσική βραδυά που θα γίνει το Σάββατο 14 Νοεμβρίου, εορτή του Αγ. Φιλίππου και παραμονή της αρχής της νηστείας των Χριστουγέννων (απόκριες), στο παλιό Σχολείο στο Κάτω Κοπανάκι.

Από τις Διοικήσεις των Συλλόγων.

1 Νοεμ. 2009.

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940

Επί ευκαιρία του εορτασμού της ιστορικής επαιτίου 28ης Οκτωβρίου 1940 και σαν μνημόσυνο αξίζει να αναφέρουμε και εμείς όσους από το Κ. Κοπανάκι έδωσαν το παρών, και συστρατεύτηκαν με τούς άλλους Ελληνες και βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του πολέμου στην Αλβανία.

Σωτ. Κώνστας
Γεωρ. Παπατσώρης
Γεώρ. Ρήγας
Αναστ. Παπατσώρης
Γιάννης Κοράκης
Γιάννης Χριστοφυλόπουλος
Θεοδ. Καπέλιος
Αντώνης Μπεμπόνης
Δημ. Κυριακόπουλος
Επαμειν. Χριστοφυλόπουλος
Λεωνίδας Πετρούλιας
Γιάννης Μπρούστης
Κώστας Παπασταμάτης
Θύμιος Ρήγας
Ρήγας Ρήγας
Παναγιώτης Χαμπεσής
Σταύρος Ρήγας
Παναγιώτης Σοφός
Παναγιώτης Καπέλιος
Γεώρ.Παπαπαναγιώτου
Μανώλης Παπαπαναγιώτου
Δωρόθεος Καράμπελας
Αναστάσης Κοσμάς
Παναγιώτης Τάγαρης
Αντώνης Ηλιόπουλος
Σπήλιος Μπερεδήμας
Θεώδ. Ρήγας
Γεώργιος Καράμπελας (ιερ.)
Δημ. Παπαδημητρίου
Παναγ. Πετρούλιας
Γεώρ. Ηλιόπουλος.

Απο τους αναφερόμενους, μερικοί απο κάποια σφαίρα του εχθρού ή άλλη αιτία έδωσαν τη ζωή τους γιά την Πίστη και την Πατρίδα, άλλοι γύρισαν με το τέλος του πολέμου, ανάπηροι απο τραυματισμούς ή κακουχίες και άλλοι γύρισαν σώοι, όλοι περίφανοι γιατί έπραξαν το καθήκον προς την Πατρίδα.

Εμείς σαν απόγονοι όλων αυτών είμαστε περίφανοι για την προσφορά τους, και τους χρωστάμε για τον ελεύθερο Ελληνικό αέρα που αναπνέουμε.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΚΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΙΑ

¨ΛΙΘΕΡΟΣ¨ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 27 Οκτ.2009

ΔΡΙΜΗΣ ΠΡΟΣ ΥΠΕΧΩΔΕ Nα δοθεί λύση για ασφαλή διέλευση στο Κάτω Κοπανάκι.

Την παρέμβαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, ώστε να δοθεί λύση για την ασφαλή διέλευση των κατοίκων από το Κάτω Κοπανάκι προς την αγορά του χωριού και αντίστροφα, ζητά ο δήμαρχος Αετού Δημήτρης Δριμής. Οπως μας επισήμανε, οι κάτοικοι της περιοχής για να μεταβούν από το ένα μέρος στο άλλο πρέπει να περνούν κάθετα την εθνική οδό, και μάλιστα όταν κινούνται με τα οχήματά τους πρέπει να κάνουν αναστροφή σε διπλή διαχωριστική γραμμή.
Να σημειώσουμε ότι ήδη στο σημείο του κόμβου που συνδέει το Κοπανάκι με την εθνική οδό έχουν γίνει παρεμβάσεις, οι οποίες και τροποποιήθηκαν μετά τις έντονες διαμαρτυρίες από τον δήμο. Ετσι αντί για τον πεζόδρομο που προέβλεπε το αρχικό σχέδιο στην νότια πλευρά του δρόμου, ζητήθηκε κι έγινε παράλληλος οδικός άξονας. Το ενδεχόμενο κατασκευής του πεζόδρομου στην ουσία θα απέκλειε το Κάτω Κοπανάκι, μας τόνισε ο κ. Δριμής, ενώ με τον παράλληλο δρόμο μπορούν οι κάτοικοι να βγαίνουν με μεγαλύτερη ασφάλεια στην εθνική, αφού για ένα διάστημα θα κινούνται παράλληλα και θα μπορούν να ελέγχουν την κίνηση.
Σημείωσε όμως ότι πρέπει να δοθεί λύση για την ασφαλή επικοινωνία του Κάτω Κοπανακίου με το κέντρο του χωριού, την πλατεία και το παζάρι, αφού τώρα οι κάτοικοι αναγκάζονται να περνάνε κάθετα σε διπλή διαχωριστική γραμμή. Εχουμε ζητήσει, μας είπε, από το ΥΠΕΧΩΔΕ να κάνει μια πρόταση για να βρεθεί λύση, καθώς το υπουργείο έχει την αρμοδιότητα για την κυκλοφοριακή ρύθμιση. Είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να λυθεί, σημείωσε – υπογραμμίζοντας ότι ο δήμος από την πλευρά του, στο πλαίσιο της κυκλοφοριακής μελέτης που έχει αναθέσει για το Κοπανάκι, έχει ζητήσει από τους μελετητές να κάνουν και τις προτάσεις τους για το σημείο αυτό.

Κ.Μπ.

(Από kopanakinews)

ΓΑΜΟΣ στο Κάτω Κοπανάκι

Το Σάββατο 26 Σεπτέμβρη επέλεξαν ο Μανώλης Καράμπελας, γιός του Παναγιώτη και της Γεωργίας, μέλη του ΛΙΘΕΡΟΥ, και η Ιωάννα από την Β. Ηπειρο να ενώσουν τις τύχες της ζωής τους στον Ι. Ναό Αγ. Ιωάννου Κάτω Κοπανακίου. Οι ευχές όλων μας προς τους νεονύμφους, το ρύζι, και τα κουφέτα στον ¨ΗΣΑΙΑ¨ να έχουν σαν αποτέλεσμα η ευτυχία στην καινουργια τους ζωή να είναι καθημερινότης.

Μετά το πέρας του Μυστηρίου στον Ι. Ναό, επακολούθησε γλέντι στο ιδιωτικό κέντρο ¨ΚΕΦΙ¨, όπου οι προσκεκλημένοι απόλαυσαν πλούσιους και γευστικούς μεζέδες και χόρεψαν με την ψυχή τους μέχρι τις πρωϊνές ώρες.

Και πάλι θερμές ευχές στούς νεόνυμφους για ευτυχία και υγιείς απογόνους.

¨Λ Ι Θ Ε Ρ Ο Σ ¨

Βαπτίσια στόν ΛΙΘΕΡΟ!

Και το όνομα αυτού Μ ά ρ ι ο ς! Βαπτίστηκε στίς 19 Σεπτεμβρίου, στόν Ι.Ν.Αγίου Ιωάννου Κάτω Κοπανακίου. Γονείς του ο Τζίμης καί η Γιώτα, μετανάστες απο την Αλβανία, μέλη του "ΛΙΘΕΡΟΥ" και μόνιμοι κάτοικοι στο Κάτω Κοπανάκι. Είναι το δεύτερο παιδί που βάπτισαν Χριστιανό Ορθόδοξο (τo πρώτο, η Χριστίνα, είχε και αυτή βαπτιστεί πρίν λίγα χρόνια). Ανάδοχοι οι: Σπυριδούλα Σοφού, σύζυγος του αείμνηστου Γεωρ. Σοφού, και η κόρη της Φωτεινή. Προσκεκλημένοι αρκετοί Κάτω Κοπανακαίοι αλλα και φίλοι τους και συγγενείς τους απο την Αλβανία, μετανάστες και αυτοί στό Κοπανάκι και αλλού. Μετά το Μυστήριο στόν Ι. Ναό, ακολούθησε δεξίωση μέ εκλεκτά φαγητά και ποτά στό ιστορικό και μοναδικό καφενείο Σ Ο Φ Ο Υ στό Κάτω Κοπανάκι, οπου το κέφι έφερε το χορό πού κράτησε μέχρι καί μετά τα μεσάνυχτα. Όλοι εμείς, οι προσκεκλημένοι, ευχόμαστε στον Τζίμη και στη Γιώτα να τούς ζήσει ο Νεοφώτιστος, στους αναδόχους να είναι άξιοι του Μυστηρίου και να αξιωθούν και να στεφανώσουν τον Μάριο, εμείς δε οι υπόλοιποι να βρεθούμε και στούς γάμους του.

Δημ. Μπρούστης

ακολουθεί φωτογραφικό υλικό

Αναφορικά με τη Σήμανση της Εθνικής Οδού στο Κ. Κοπανάκι

Η εταιρεία μας προβαίνει σε συντονισμένες προσπάθειες ώστε να πιέσει τον Δήμο Αετού να λάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για την κατάλληλη σήμανση της Εθνικής Οδού, ώστε να είναι ασφαλέστερη η κίνηση των κατοίκων του κάτω Κοπανακίου, είτε είναι πεζοί, είτε εποχούμενοι. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειάς της η εταιρεία μας υπέβαλε στον Δήμο Αετού τις παρακάτω αιτήσεις και αναμένει ότι ο κ. Δήμαρχος θα ανταποκριθεί σε αυτές, όσο είναι δυνατό πιο γρήγορα, για να αποφύγουμε ατυχήματα και θύματα.

ΛΙΘΕΡΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ

Στο διάβα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, τα καφενεία, αποτέλεσαν τους βασικούς πυρήνες για την καλλιέργεια των κοινωνικών συναναστροφών, για την δημιουργία προσωπικών σχέσεων και την διαμόρφωση του πολιτικού κλίματος της κάθε εποχής. Στα καφενεία ξαπόσταιναν οι άνδρες του χωριού μετά το λιόγερμα και συζητούσαν τα γεγονότα που είχαν σημαδέψει την τοπική και εθνική κοινωνική ζωη. Ετσι αναδείχτηκαν σε τοπικές «βουλές» και αργότερα χωρίστηκαν στα λεγόμενα «μπλε» και «πράσινα» καφενεία. Στα καφενεία οι άνδρες μιλούσαν για τις καλλιέργειές τους, πρόβλεπαν τον καιρό που τις επηρέαζε, συζητούσαν για την σοδειά τους και για τις τιμές των προϊόντων τους. Οι εγγράμματοι μάλιστα, πριν εμφανιστεί η τηλεόραση, εκεί διάβαζαν την μοναδική εφημερίδα που προμηθευόταν καθημερινά ο καφετζής και ενημέρωναν τους υπολοίπους με τα νέα που μάθαιναν. Βασικό παράγοντα για τη διαμόρφωση των καφενείων και την παγίωσή τους ως τόπων της συνάντησης και της συζήτησης αποτέλεσαν οι ιδρυτές και οι εκάστοτε διαχειριστές τους, οι οποίοι με την προσωπικότητά τους διαμόρφωναν το περιβάλλον τους και προσέλκυαν τους θαμώνες.

Το πιο γνωστό και το πιο παλιό, σήμερα, καφενείο στο Κοπανάκι είναι το ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ. Το καφενείο αυτό ιδρύθηκε κατά το έτος 1945 από τον Γεώργιο Σοφό (Τίντηρη), που ήταν γνωστός για την οξυδέρκεια, την σοβαρότητα και την εντιμότητά του. Πριν από την ίδρυσή του οι Σοφαίοι λειτούργησαν στον ίδιο χώρο από το έτος 1900 μέχρι το έτος 1912 μονοπώλιο [κατάστημα πώλησης αλατιού, σπίρτων και πετρελαίου], παντοπωλείο και κατάστημα «νεωτερισμών», και από το έτος 1915 έως και το 1945 κουρείο, με κουρέα τον Χρίστο Δ. Σοφό (Τίντηρη).

Ωστόσο το καφενείο αυτό λειτούργησε με την επιμέλεια, ζεστασιά και ανθρωπιά της γλυκύτατης γυναίκας του, Σπυρούλας, η οποία υπήρξε και εξακολουθεί να είναι η ψυχή του. Η κυρά Σπυρούλα ήταν ο πόλος έλξης για όλους τους θαμώνες, οι οποίοι ανέκαθεν πρόσφευγαν εκεί για να γευτούν τον απολαυστικότερο ελληνικό καφέ, που σερβιριζόταν ανέκαθεν στο Κοπανάκι, να εισπράξουν την ανθρώπινη ζεστασιά που εκπέμπει και να ακούσουν τις χρήσιμες συμβουλές της, οι οποίες ενεργούσαν πάντοτε καταπραϋντικά πάνω στους ανθρώπους και καταλάγιαζαν τον θυμό τους. Τώρα μετά απο την παρέλευση τόσων χρόνων, η κυρά Σπυρούλα, ηλικίας 81 ετών σήμερα, ούσα μεστή απο εμπειρίες, σοφή απο αυτά που πέρασε και άκουσε, είναι πάντα πρόθυμη να ενημερώσει τους νεωτέρους για την ιστορία του Κάτω Κοπανακίου, όπως την άκουσε και την έζησε, για τους ανθρώπους που πέρασαν απο το μαγαζί της, για τα βιώματα αυτών που γνώρισε και των παλαιοτέρων, σύμφωνα με τις διηγήσεις των τελευταίων. Με λίγες κουβέντες μπορεί να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα καθενός θαμώνα, να καθορίσει τον χρόνο που γεννήθηκε, το διάστημα που έζησε, την οικογένεια που απόχτησε, το αντικείμενο της επαγγελματικής δραστηριότητά του, φροντίζοντας πάντα να χρωματίζει τα καλά και να αποσιωπά τα κακά.

Στο καφενείο Σοφού, σύχνασαν ποικίλες προσωπικότητες του χωριού, όπως ο δάσκαλος Παναγιώτης Ρήγας, που ήταν γνωστός για την μόρφωσή του, ο Παναγιώτης Μαντζώρος, που ήταν ο ευεργέτης του χωριού, αφού έχει παραχωρήσει στο χωριό το οικόπεδο στο οποίο κατασκευάστηκε το δημοτικό σχολείο, ο θυμόσοφος Γιώργος Κανόπουλος, που διακρινόταν για τις παροιμίες που έλεγε, λ.χ. «το καπνίζειν εστί μεγίστη ασωτία, φθείρει δε υγείαν τε και οικονομίαν» ή «του παπά η κοιλιά είναι αμπάρι για να φάει και να πάρει, του παπά η κοιλιά είναι άμπαρος και όποιος δεν του δίνει είναι γάιδαρος». Άλλοι ξεχωριστοί θαμώνες ήταν ο Θανάσης Κοκκίνης, καταγόμενος από την Παύλιτσα, η παρουσία του οποίου γινόταν αισθητή από το βιολί και του τραγούδι του, ο Μπάρμπα – Αλέξης (Μπρούστης), επιφανής παίχτης της «κολιτσίνας», ο Γιάννης Μπρούστης, διεκεκριμένο, δραστήριο και προικισμένο μέλος της τοπικής κοινωνίας, εργατικός, αλλά και διασκεδαστής, ο Γιάννης Χριστοφιλόπουλος (Τσάκος), που διακρινόταν για το τραγούδι και το χιούμορ του. Ας μου επιτραπεί να κάνω αναφορά και στο παππού μου Ανδρέα Τζαβέλλα, τον χαμάλη του μόχθου, έναν αγράμματο άνθρωπο, ένα αυθεντικό χωρικό, ίσως τον πιο φτωχό από τους φτωχούς, ο οποίος διακρινόταν για την σοβαρότητα του χαραχτήρα του και για το αγώνα που έκανε να δώσει στα παιδιά του τις αρχές που ιχνηλάτησε μόνος του στον στίβο της ζωής. Αξίζει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά στον Παναγιώτη Σοφό, τον ξεχωριστό συμπατριώτη μας, που ήταν γνωστός για την πνευματική καλλιέργειά του και για την ηπιότητα του χαρακτήρα του. Ο άνθρωπος αυτός, έχοντας αριστερές πολιτικές πεποιθήσεις, που, ως γνωστόν, δεν ήταν αρεστές στην πλειονότητα των συγχωριανών μας, ήταν εν τούτοις ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους και απολάμβανε ξεχωριστής εκτίμησης, ενώ με τον θάνατό του άφησε στο χωριό δυσαναπλήρωτο κενό. Ιδιαίτερη προσωπικότητα αποτελούσε ο γνωστός σε όλους μας Νίκος Χριστοφιλόπουλος, ο οποίος, παρά τα νοητικά προβλήματά του, κάθε μέρα αγόραζε και «διάβαζε», με τον δικό του τρόπο, συγκεκριμένη εφημερίδα, σύχναζε δε σε κάθε χώρο κοινωνικής συναναστροφής, λ.χ στα καφενεία, στην εκκλησία, στους γάμους, στα βαφτίσια και δεν παρέλιπε να σημαίνει θλιβερά την καμπάνα της εκκλησίας κάθε φορά που κάποιος συγχωριανός μας εγκατέλιπε τα εγκόσμια. Από τους νεώτερους, που σύχναζαν εκεί αξίζει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά στον Μπάμπη Χριστοφιλόπουλο (Τσάκο), που έφυγε πρόσφατα, ο οποίος ήταν γνωστός για την αγάπη που είχε για το Κάτω Κοπανάκι και το ενδιαφέρον του γιά όλα τα γύρω χωριά, ο δε ο θάνατός του έγινε αισθητός στο χωριό μας, το οποίο ορφάνεψε από τον προστάτη του. Σημαντικότερος, όμως, θαμώνας του καφενείου ήταν, κατά τη γνώμη του γράφοντος, ο θυμόσοφος Γιώργος (Γιώργης) Καράμπελας (Κατσουλογιάννης), πατέρας της φαρμακοποιού του χωριού Κούλας Καράμπελα, ο οποίος, συνοδευόμενος από τον αφανή και αθόρυβο αδερφό του Γιάννη Καράμπελα, δημιουργούσε στο καφενείο την δική του παρέα, την δική του συντροφιά, κατά κανόνα την πολυπληθέστερη και έχοντας ως μέσο την γοητεία που εξέπεμπε η ευφράδειά και γλαφυρότητα του λόγου του και η σαφήνεια των νοημάτων που διατύπωνε, με τις ενδιαφέρουσες ιστορίες που διηγείτο καθήλωνε τους ακροατές του.

(Από αριστερά: Γιάννης Χριστοφυλόπουλος (Τσάκος), Ανδρέας Τζαβέλας, Βασίλης Γκότσης, Κιμωνας Ρήγας, Στάθης Παντελής, Θανάσης Μαραβελής, Μητσούλης Χριστοφυλόπουλος, Αντώνης Μπεμπονης, Πάνος Μηλωνας, Ηλίας Ρήγας του Δάσκαλου, Παναγιώτης Ρήγας (Δάσκαλος), Ηλίας Κανόπουλος, Αρίστος Ρήγας, και Γιάννης Μπρούστης (Γιαννηαντώνης). Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε το Δεκέμβριο του 1949 μπροστά από το καφενείο Σοφού).

Οι άνθρωποι αυτοί δημιούργησαν μια παράδοση που συνεχίζουν σήμερα επάξια ο μπάρμπα - Αποστόλης Παυλόπουλος, ο οποίος μετά τον θάνατο της κόρης του, της αγαπημένης συμμαθήτριας και φίλης μου Γιωργίας, που μας άφησε νωρίς, αποτελεί πρότυπο εγκαρτέρησης, αντοχής και δύναμης, ο αειθαλής μπάρμπα – Κώστας Μυλωνάς, ο οποίος, παρά τις δικές του προσωπικές απώλειες, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την ζωή με αισιοδοξία, ο Δημήτρης Μπρούστης, ο ακουστός ψάλτης του Αη- Γιάννη, που διακρίνεται για την μειλιχιότητα και την πραότητα του χαραχτήρα του, την φιλοξενία του, αλλά και την αναμφισβήτητη εντιμότητά του, ο Σπύρος Κομιανός, γαμπρός του μπάρμπα – Γιώργη Καράμπελα, που κάνει αισθητή την παρουσία του σε κάθε κοινωνικό χώρο με την ζωντάνια του λόγου του, τα πολιτιστικά ενδιαφέροντά του, την καλλιτεχνική ευαισθησία και την ανθρωπιά του, την οποία εκδηλώνει απλόχερα με την παροχή κάθε φαρμακευτικής φροντίδας στους πάσχοντες συμπατριώτες μας, ο κρητικός Αλέκος Χατζάκης, γαμπρός του Θεμιστοκλή Κυριακόπουλου, που με τον δυναμισμό με τον οποίο υποστηρίζει τις απόψεις του, ζωντανεύει τις συζητήσεις, στις οποίες συμμετέχει και αποτελεί ένα από τα πιο ζωντανά κύτταρα της τοπικής κοινωνίας, ο συμπαθής και ευαίσθητος Στάθης Χαμπεσής, ο αθόρυβος «μελισσοκόμος», ο ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους μας Σωτήρης Πετρούλιας, ο επαναστάτης και μονίμως κριτής των κακώς κειμένων του χωριού και της πατρίδας, Γιώργος Φιλντίσης, που όταν ήταν αγροφύλακας μας «κυνηγούσε», μικρά παιδιά, από τα ξένα αμπέλια, τις ξένες μουριές και αγκινάρες, που τις «τρυγούσαμε» σαν νοικοκύρηδες, αλλά και οι συμπαθείς ξενόφερτοι Νίκος Χιώτης, γνωστός πλέον γλεντζές και αμφισβητίας, καθώς και οι Αλβανοί Γιάννης και Τζίμης, που έκαναν το χωριό μας δεύτερη πατρίδα τους.

Ανδρέας Τζαβέλλας

ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ..........

Κυριακή 23 Αυγούστου 2009, και πέρασαν σαράντα ημέρες από τότε που ένα εκλεκτό μέλος του συλλόγου μας "ΛΙΘΕΡΟΣ" ο Γιώργος Χαμπεσής έφυγε πρόωρα για πάντα από κοντά μας. Σήμερα στόν Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου Κ. Κοπανακίου έγινε το μνημόσηνο από τους οικίους του και στη συνέχεια τό καθιερομένο τραπέζι (συνεστίαση) στό μέρος που έμαθε τα πρώτα γράμματα, στίς αίθουσες του τότε Δημοτικού Σχολείου Κάτω Κοπανακίου και τώρα έδρα του "ΛΙΘΕΡΟΥ". Θα θυμόμαστε πάντα τα με καλή διάθεση αστεία και πειράγματά του. Καλό του ταξίδι για την αιωνιότητα και ανάπαυση της ψυχής του.

Με τιμή στη μνήμη του,

"ΛΙΘΕΡΟΣ"

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Δεκαπενταύγουστος και θρησκευτικό πανηγύρι στο εκκλησάκι της Παναΐτσας στο Κάτω Κοπανάκι. Το εκκλησάκι, κληρονομιά από τους προγόνους μας, χτίστηκε περί το 1850 στο λόφο μετά τις πηγές Κρο-Κοπανάκι. Όπως κάθε χρόνο, συνέχεια από τα παλιά τα χρόνια, έτσι και φέτος συναντηθήκαμε για να τιμήσουμε την εορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου. Αρκετοί οι προσκυνητές, μεγάλη η ευλάβεια και μεγάλα τα πνευματικά και ψυχικά οφέλη.

Χρόνια Πολλά σε εορτάζοντες και γενικά σε όλους και καλή συνάντηση και του χρόνου.

Δημήτρης Μπρούστης

Διαμαρτυρία και ερωτήματα για την διαγράμμιση στην είσοδο του οικισμού

Πληροφορηθήκαμε ότι με βάση την υπάρχουσα πραγματική κατάσταση δεν είναι εφικτή η διακοπή της διπλής διαγράμμισης τους Ε.Ο. Τσακώνας Καλού Νερού στην περιοχή του Κάτω Κοπανακίου, στο σημείο όπου διασταυρώνεται ο δημόσιος δρόμος με την δημοτική και επαρχιακή οδό, που οδηγεί στον οικισμό του Λιθερού και από εκεί στα ΔΔ Πολυθέας, Κρυονερίου κλπ, διότι όπως δήλωσαν οι υπεύθυνοι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις προς τούτο. Τουτέστιν, δήλωσαν ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, διότι η απόσταση από την επόμενη στροφή είναι μικρή και λόγω αυτού υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης ατυχημάτων. Αυτό μας φαίνεται παράλογο, διότι δεν είναι δυνατό να απαγορεύεται η έξοδος από τον Δημόσιο Δρόμο και η είσοδος στην ως άνω επαρχιακή και δημοτική οδό με τέτοιο επιχείρημα. Αν το πράγμα μείνει έτσι, υπάρχει ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχημάτων στην εν λόγω διασταύρωση, τα οποία θα καταλογίζονται στην υπαιτιότητα των κατοίκων της περιοχής του Λιθερού και των ως άνω δημοτικών διαμερισμάτων, οι οποίοι θα παραβιάζουν την διπλή διαχωριστική γραμμή για να εισέλθουν στον οικισμό τους, όπως γινόταν επί πολλά έτη. Ασφαλώς θα υπάρχει κάποια λύση λχ. να τεθεί πινακίδα στην είσοδο του χωριού από το Καλο Νερό, η οποία να καθορίζει τόσο χαμηλό όριο ταχύτητας ώστε να μειώνεται ο κίνδυνος ατυχήματος στη διασταύρωση. Από μία πρόχειρη έρευνα του νομοθετικού πλαισίου είδαμε ότι το άρθρο 5 παρ 9 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας προβλέπει ότι η χάραξη και σχεδίαση των διαγραμμίσεων των οδών εκτελείται με βάση τις προδιαγραφές διαγραμμίσεων οδών του ΥΠΕΧΩΔΕ. Άραγε οι υπεύθυνοι που επισκέφθηκαν το χωριό μας αποφάνθηκαν αιτιολογημένα με βάση την σχετική απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ για την ως άνω απαγόρευση; Επικαλέσθηκαν κάποια διάταξη που απαγορεύει την διακοπή της διπλής διαγράμμισης στο σημείο εκείνο ή διέγνωσαν αυθεντικά περί αυτού; Η εταιρεία μας θα ερευνήσει περισσότερο το ζήτημα εντός της επομένης εβδομάδος. Μέχρι τότε θα είναι καλό να παρέμβει ο Δήμος μας προκειμένου να ανασταλεί η διπλή διαγράμμιση.

ΑΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΙΘΕΡΟΣ

Στον Προφήτη Ηλία, στο Κάτω Κοπανάκι

Στις 20 Ιουλίου ήταν η εορτή του Προφήτη Ηλία, και όπως σε ολους τους φερώνυμους Ναούς και εξωκλήσια στις κορυφές των λόφων, έτσι και εμείς στο Κάτω Κοπανάκι συγκεντρωθήκαμε στο εκκλησάκι του Α’ι’-Λιά, στο δρόμο που οδηγεί προς το Αρτίκι από την εθνική περίπου 300 μέτρα και επάνω στο ύψωμα.

Το εκκλησάκι κτίστηκε περί το 1992 πάνω στα χαλάσματα μιας παλιάς εκκλησίας του 14 αιώνα όπως λένε οι παλιοί. Σκέψη για την κατασκευή ήταν των Αποστόλη Παυλόπουλου, Γιάννη Δεδεμάδη και Θεοδ. Παπατσώρη με δικές τους δαπάνες. Το οικόπεδο παραχωρήθηκε με ευχαρίστηση για αυτό το σκοπό, από τους απογόνους του αείμνηστου Σωτήρη Σοφού. Σήμερα το εκκλησίασμα από πιστούς ήταν αρκετό και μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας προσφέρθηκαν από τον Αλέκο Χαντζάκη, εκκλησιαστικό σύμβουλο και ταμία της Ενορίας μας, καθώς και διοικητικό μέλος του “ΛΙΘΕΡΟΥ”, σπιτίσιο ζημωτό ψωμί και τυρί, φτιαγμένα απο τα χέρια της συζύγου του Τούλας, καθώς και κρασί από το αμπέλι του στην Τσούκιζα, εκτός από τις αρτοκλασίες των υπολοίπων. Χρόνια πολλά, σε εορτάζοντες και μη, ευχηθήκαμε όλοι μας και του χρόνου πάλι με υγεία να ξανασυναντηθούμε.

Δημήτρης Μπρούστης

(Από kopanakinews)